Monique Op Maandag #24 ♡ Londen

❝Fuck this. I’m going to London.

Dat is kind of what happened een week geleden toen mijn broertje naar Nijmegen kwam om in het uurtje tussen werk en een bezoekje aan de tandarts langskwam om een reis te boeken. Weekendje Verenigd Koninkrijk – London to be exact. Ergens op de terugweg van Lissabon naar Nijmegen, zo vlak voor een piepklein stationnetje vanwaar ik vroeger altijd naar de uni reisde, opperde ik dit tripje en nu zit ik mijn laatste uurtje in de hoofdstad uit. Perfecte timing, zegt iedereen, al is Londen volgens mij altijd wat duur.

Niet dat we meteen het goedkoopste hotel hadden gekozen, maar ach, you only live…

Once. Juist.

Once upon a time. Waren er twee Goldielocks die naar The Smoke gingen.
And that’s as fairytale-like as it gets. 

De hele vrijdag liep ik al rond met een vakantiegevoel, alhoewel ik de maandag erop weer gewoon naar werk zou moeten. Toch gaat er niets boven een snelle citytrip tussen de werkdagen door. Zeker nu ik geen vakantie-uren heb, geniet ik dubbelop van elk moment dat ik er even uit mag. Londen dus.

Vanuit mijn werk direct naar huis, direct mijn spullen inpakken (want nee, dat had ik nog niet gedaan), direct opgepikt door mijn broertje en direct door naar Eindhoven. Ons vliegtuig (het laatste van die dag) had vertraging, toen weer niet, toen weer wel. Uiteindelijk vertrokken we rond 21.15 uur van het vliegveld en kwamen we rond dat tijdstip ook weer aan op Stansted (je weet wel, #tijdsverschil). De trein naar Londen, de metro naar het hotel (verkeerde perron gekozen, nog even moeten wisselen, overhaaste beslissingen en zo).

Uitgeput neervallen op ons wat-is-dat-nou-kingsize (?!) bed. Wel op de 21ste verdieping met een uitzicht op London Eye. Weet iemand of ze dat nou altijd doen in hotels, aangeven dat jouw type kamer al volgeboekt is en je een “upgrade” geven, of is het mijn paranoia?

‘s Morgens om half acht gaat mijn wekker. Of, zou ‘ie zijn gegaan als ik niet gewoon al om 07.00 uur naast mijn bed stond. HEUJ, #gymtime. Er stond nog een legday gepland voor deze week en die besloot ik in mijn hotel te doen. Niet de legday die je hier kunt vinden, maar een eigen improvisatie met wat Goblet Squats, Cable Front Squats (geen idee of dat zo heet maar you get the idea?), Leg Extensions en Curls (want die hadden ze wel) en een Sumo Squat. Goed begin van de dag.

Beter begin van de dag?

BREAKFAST!
Hotel food for life.

Deze foto doet by far geen recht aan het eten. Ik ben echt dol op ontbijtbuffets, zeker wanneer ze zo uitgebreid zijn als deze. Alleen het buffet bij het Stratosphere in Vegas was uitgebreider. Ik weet wel dat deze shizzle niet van zo’n hoogstaande kwaliteit is maar hey, it’s good.

Volgepropt met eten (want je begrijpt, dit was echt niet alles) vertrokken we richting het centrum, where all the magic happens. Of in ieder geval, waar de toeristen zijn.

Ik was al eens eerder in Londen geweest (ergens in 2008/2009) en kon me er geen bal meer van herinneren. Niet meer waar ik gelopen heb of waar we allemaal precies geweest waren. Soms heb je van die flashback momenten wanneer je ergens bent waar je eerder was. Had ik niet.

Al wist ik nog wel dat ik de Big Ben behoorlijk klein vond. Vond ik ook nu nog. En ik heb de Disney winkel gespot waar ik de vorige keer ook was geweest (en waar ik een Iejoor-knuffel heb gekocht samen met twee andere vriendinnetjes zodat we allemaal dezelfde knuffel zouden hebben en één meisje niet omdat ze ons tijdens dat reisje helemaal links had laten liggen voor een andere vriendin #teenageproblems). Op dag één hadden we de hele stad al gehad. Van Hyde Park tot Westminster Abby, Buckingham Palace, Big Ben en London Eye. Van Shakespeare’s Globe en de Tower Bridge tot helemaal naar King’s Cross en Camden Town. Om vervolgens weer naar Convent Garden te lopen.

Wat ik zo ongelofelijk tof aan Londen vind is de mix & totaal geen match van de gebouwen. Spiksplinter nieuwe glazen flatgebouwen afgewisseld met Victoriaanse huizen en fabriekshuizen. Geweldig. En niet één keer toevallig omdat een gebouw een monument is geworden, maar gewoon keer op keer op keer. Mijn architectenoog (who am I kidding) loves it.

En nu voor de food hotspots.

Tussendoor zijn we af en toe de Waitrose supermarkten ingedoken. Mooie, clean supermarkten, er zat ook een grote in onze eigen straat (Edgware Road). Maar dan…

Where to eat

Eerste food hotspot is The Folly. In de eerste instantie wilden we graag naar The Breakfast Club in The City, maar daar stond een flinke rij. We waren op de heenweg al langs The Folly gegaan, dus besloten het daar alsnog te proberen. Grote open ramen en veel licht en heerlijke burgers en salades. Zelf had ik deze salade met gestoomde kip, avocado, mango en cashews en mijn broertje de cheeseburger.

‘s Avonds brachten we rondom Convent Garden door en zetten onszelf op de lijst bij Flat Iron, een plek waar ze bekend staan om hun geweldige steaks. We moesten ons wel even inschrijven op de wachtlijst (van een halfuur) en zouden een sms’je krijgen wanneer er plaats was. Ondertussen brachten we nog wat tijd door bij de straatartiesten (en tijdens de tweede show gaat je opvallen dat de hele opbouw dezelfde is: eerst mensen trekken, publiek laten klappen en juichen, kinderen erbij betrekken, een man erbij betrekken die wat sterker is, mensen laten klappen op maat van jouw stappen, een paar meer vunzige/maar wel beschaafde grappen, opbouwen naar de hoofdact, nét voordat de hoofdact begint even serieus en mededelen dat het helemaal gratis is maar geld wel fijn zou zijn, kan in de hoed, grapje over opvouwen van geld/”biljetten graag”, een of andere act met balans en spanning, kinderen die naar de hoed rennen met geld).

En toen kreeg ik m’n sms’je.

Mocht je nog twijfelen waar je wilt eten? Flat Iron. Zeker doen. Ik heb nog nooit zo’n malse biefstuk gegeten. OH MY. OH MY.

Dat was serieus echt heel erg genieten. Omdat het zo enorm druk is, blijf je ook niet zo lang hangen en word je “weggestuurd” met een ijsje (YAY) gedipt in 75% cacao (of in ieder geval een hoog percentage) (dubbel YAY).

En niets is dan lekker, na een wandeltocht van wie-weet-hoeveel-kilometers om weer in je hotel aan te komen, je schoenen en sokken uit te trekken en op bed neer te ploffen. Gelukkig hadden we nu wel wifi en dus heb ik de hele avond maar doorgebracht met mijn nieuwe favo serie (ghehe): 90210. WOEHOE!

Onze derde food hotspot bezochten we op zondag op het vliegveld. Maarrrr (niet getreurd) LEON zit gewoon overal in Londen, op elke (oké, niet elke) hoek van de straat. Het is een soort Burger King of Mac maar dan inspelend op de healthy food trend. Denk aan Chicken Burgers met extra veel groenten, on the go boxen met kip en rijst of een fish finger taco. Zelf koos ik voor de sweet potato falafel (zie hieronder).

Ben jij al eens bij LEON geweest? Of een van de andere food hotspots? Wat is jouw favoriete go-to plekje in Londen?

London, you’ve been good to us. See you soon?

WANT MORE? VOLG FREUD AND FRIES (EN MIJ) OOK OP FACEBOOK OF INSTAGRAM!