Monique Op Maandag #27 ♡ Atlascup 2016

❝Quarter turn to the right.

Vanmiddag stond ik op de Atlascup. Alweer even geleden dat ik bij een bodybuilding wedstrijd was – en deze keer niet zo groot als de SAP vorig jaar december – maar de oude feels zijn meteen weer terug. Bakjes alom en de spieren lopen de spuigaten – ehh mouwen – uit. Al was het raar om dat allemaal te zien gebeuren in het theatergebouw en de plaats waarmee ik totaal andere associaties. In Oss leerde ik wiskunde, biologie en Engels. In De Lievekamp heb ik Guido Weijers, balletshows en Paul de Leeuw gezien. En nu kijk ik naar een stel halfnaakte mannen op het podium.

Talking about change.

❝Quarter turn to the right. Side triceps

We kwamen helaas net te laat binnen (my fault, vergist in treintijden) om de bikini fitnessatleten te zien, ik ving nog net een glimp op terwijl ze weer achter de coulissen verdwenen. Vervolgens waren de Classics en Men’s Physique’s aan de beurt. De bodybuilders in hun kleine strakke broekjes en met al die verschillende poses.

❝Quarter turn to the right. Rear lat spread.

Wat zijn nu de poses die aangenomen moeten worden?

 Front Double Biceps. Rear Lat Spread. Rear Double Biceps. Side Chest. Side Triceps. Abdominal and Thight. Most Muscular.

❝Most muscular.

Met de keuze uit twee variaties: aanspannen van zowel onder- als bovenlichaam, maar vooral flinke flex op armen, borst, schouders en buikspieren en ofwel handen voor je abs of handen in je zij.

❝Vrouwen, waar jullie allen op hebben gewacht!

Vervolgens kwamen de mooiboys, de Men’s Physique in hun lange zwembroek(achtige) shorts. Ja, er staan inderdaad wel wat mooie jongens tussen, al verbaast het me van anderen weer dat ze überhaupt op het podium zijn gekomen. Misschien ben ik wat kritischer geworden (of zie ik het nu wat beter?), maar ik vind de line-up minder indrukwekkend dan wat ik eerder heb gezien.

Mijn favoriete koppies krijgen echter geen first call-out, helaas.

Er zijn categorieën gebaseerd op lengte, maar bodybuilding is weer op basis van gewicht (lager dan 70, tot 80, tot 90 en boven 90 kg). Je hebt ook de junioren (jonger dan 23) en de senioren (40+).

En uiteindelijk de I-walks, de individuele loopjes. Dit vind ik zelf de mooiste momenten, het moment helemaal voor jezelf. De een gaat er razendsnel doorheen, de ander neemt er goed de tijd voor. Veel dezelfde bewegingen, valt me op, en waarschijnlijk hoort dat erbij, maar ik zou zelf zo graag totaal iets anders doen. Wat ik dan ook tof vind is tijdens de bodybuilding walks dat ze écht hun eigen ding mogen doen, inclusief eigen muziekje, en een van de kleinste atleten die een flikflak doet op het eind. Onder luid gejoel en gejuich van het publiek uiteraard.

Bodybuilding wordt afgesloten met een posedown, wat echt bizar is om te zien terwijl de atleten als een malle staan te poseren en te show-offen voor de jury die tegelijkertijd foto’s aan het nemen is. Like wut. Wat een hilarisch gezicht.

En op dat hoogtepunt (maar helaas zonder de finales) glippen we de zaal uit op weg naar huis.

Ben jij al eens bij een bodybuilding wedstrijd geweest? Krijg je er kriebels van (om het ook te doen)?

 

VOLG FREUD AND FRIES OP FACEBOOK OM OP DE HOOGTE TE BLIJVEN VAN DE LAATSTE BERICHTEN OF OP INSTAGRAM VOOR EEN KIJKJE ACHTER DE SCHERMEN!