Travel ♡ Bangkok: Co van Kessel fietstoer
Het is niet vaak dat ik ‘s morgens om half zes wakker word en me inschrijf voor een fietstoer om zeven. Dat is nu echt zo’n once-in-a-lifetime-dingetje, snap je. Het gebeurde natuurlijk in Bangkok, de stad met de langste naam (Krung Thep Mahanakhon Amon Rattanakosin Mahinthara Ayuthaya Mahadilok Phop Noppharat Ratchathani Burirom Udomratchaniwet Mahasathan Amon Piman Awatan Sathit Sakkathattiya Witsanukam Prasit), iets wat ik overigens ook leerde tijdens deze fietstoer.
Als échte Nederlander kon ik er natuurlijk niet omheen: fietsen door Bangkok (lees HIER andere tips voor Bangkok!). Ik besloot uiteraard de (onder Nederlandse backpackers) welbekende Co van Kessel fietstocht te nemen, de vijf uur durende fiets en boot combinatie. Je hebt keuze uit twee tijdstippen: 07.00 en 13.00 uur en aangezien ik toch al wakker was (en 13.00 uur wel erg warm zou worden), stond ik om zes uur naast mijn bed. Ik moest nog ontbijt zien te fixen en geld, want mijn pinpas deed het nog steeds niet (nu had ik die avond van tevoren wel bedacht om mijn pas naar Wereld te zetten, which probably did the trick).
Eenmaal met geld (wat een opluchting) en een banaan, wat noten en water op zak, vertrok ik naar het kanaal en maakte kennis met uiteraard nog meer Nederlanders en twee Amerikaanse mannen – vader en zoon. Na wat uitleg en voorbereiding en het uitkiezen en instellen van de fietsen vertrokken we met onze twee guides voor onze tocht door Bangkok.
Waarom zou je in godsnaam op de fiets stappen bij 30+ºC? Fietsen doen we in Nederland al genoeg, dus waarom zou je dat op vakantie ook doen? Is dat het nou echt waard?
Ik hoor het je denken en ik dacht hetzelfde vóórdat ik naar Bangkok ging. Iedereen mocht dan wel zeggen dat die fietstocht enorm gaaf zou zijn, maar ik kon me alleen maar afvragen of het niet gewoon een tikkeltje overdreven was. Een beetje gehyped misschien, maar uiteindelijk een tegenvaller. Echter behoor ik nu ook tot de Co van Kessel enthusiastics.
Van kleine Chinatown back alleys tot op de stoep naast brede straten. Van midden in de stad tot ergens tussen groene bamboe- en bananenboomvelden. Op smalle paden langs jungle-eske planten en stroompjes tot smalle straatjes langs talloze winkeltjes met de meest bizarre inventarissen. Je kijkt je ogen uit en onderweg stop je regelmatig om nog meer informatie van de gidsen te krijgen. Zo brachten we een bezoek aan een Chinese tempel, waar ik leerde over het leven van de monniken, de fortune teller bamboestokjes en dat arme of gehandicapte mensen eigenlijk worden gezien als personen die in een vorig leven slecht karma hadden.
Ik zou zeker de vijf uur durende tocht aanraden omdat de tochtjes met de longtail boot absoluut de moeite waard en een fijne afwisseling zijn. Bovendien lunch je dan ergens aan het kanaal met een werkelijk amazing lunch (zeker als je net als ik van het delen van verschillende maaltijden houdt). Je bent absoluut geen vijf uur aan het fietsen en het tempo is (zeker met dit weer) prima te doen. Onderweg maakten we ook een stop voor koffie (echt zo’n gore zoete Thaise koffie – of thee in mijn geval – wat meer weg heeft van chocolademelk) en een stukje toast met een of ander zoetzuur smeersel.
Onze fietstocht ging helaas niet zonder slag of stoot – so to speak – want de Amerikaanse vader had een ietwat balansprobleem, waardoor hij verschillende keren tegen muurtjes aanreed en net even verkeerd in een gootje terecht kwam. Nou kan ik al slecht tegen bloed en injecties en met het warme weer en mijn al rijke fantasie, kon ik mezelf op een gegeven moment op de grond neerzetten om te voorkomen dat ik out ging. Maar ook dan komt direct de Thaise (maar ook Nederlandse) vriendelijkheid en behulpzaamheid naar boven en kreeg ik wat tijgerbalsem onder mijn neus gesmeerd en snoepjes zodat het mogelijk was verder te gaan.
Na de fietstocht hebben wij Nederlanders nog even samen binnen gezeten en kwam de Amerikaanse zoon nog even naar me terug om nummers uit te wisselen zodat we wellicht de volgende dag wat konden doen samen. Ik bracht zelf nog een bezoekje aan de Wat Traimit (waar ik bijna naar binnen liep zonder te betalen omdat ik blijkbaar via de exit kwam, WOEPS) en terug in het hostel leerde ik Laura – een Duits meisje – kennen met wie ik nog een bezoekje bracht aan het Lumphini park en we samen meededen aan een soort aerobics les. We keken naar de ondergaande zon en aten ‘s avonds bij Markintiny, waarover je meer kunt lezen op de Hotspots pagina en ik ging weer lekker op tijd naar bed.
Lees HIER over de eerste dag in Bangkok.
DIT IS DAG 2 IN BANGKOK. DOORDAT DIT REISVERSLAG ZO UITGEBREID IS, ZAL IK MIJN DAGEN VERDELEN OVER MEERDERE POSTS. WIL JE OP DE HOOGTE BLIJVEN VAN NIEUWE REISVERSLAGEN? VOLG FREUD AND FRIES DAN OP FACEBOOK OF INSTAGRAM!
Social
Follow me on: