Irritaties in de sportschool revised

Ofwel, waarom ik het zo heerlijk vind in de sportschool.

Als tegenhanger van mijn vorige blogpost, want ja, ik ben óók een #positiviteitskonijntje en mijn glas zit ook wel eens half- of kwartvol, een artikel over alle TOFFE dingen die in de gym gebeuren. Want geloof het ook niet, er is meer dan over alle gains that were made.

Ja, wat-oh-wat gebeurt er dan voor leuks in de gym? Het zijn in ieder geval niet de mannen. Maar wel…

Mensen die voor jou sneller gaan trainen

Heb jij ook zo’n gruwelijke hekel aan medesporters die vragen of je nu onderhand niet klaar bent? Of eerder in de bewoording van “hoe lang moet je nog?” Nou. That’s me. Ik ben dat meisje dat komt vragen, wel altijd pas wanneer je klaar bent met je set, of het nog lang duurt. Inclusief glimlach, want ik wil niet onaardig lijken natuurlijk.

Om vervolgens mijn handdoek, bidon, telefoon, iPod en eventueel trui slash vest aan je voeten te deponeren met de woorden: “niet om je weg te jagen hoor, ik leg het er alleen maar even neer. No pressure.” En met no pressure bedoel ik yes pressure en met niet wegjagen bedoel ik wel wegjagen. Als het werkt is dat alleen maar winst.

Op je telefoon kijken was immers nergens voor nodig. Met je vrienden praten doe je maar in je eigen (en dus niet mijn) tijd. Je hebt ook echt niet zoveel hersteltijd nodig met zulke gewichten. #notjudging

Fijne reactie: “zullen we afwisselen anders?”
Fijnere reactie: “ik ben zo klaar.”
Fijnste reactie: “ga  jij anders maar gewoon.”

Mensen die jouw dumbbells dragen

Klinkt een beetje als die pakezel die ook altijd mijn boodschappen of shopping bags draagt. #whoamIevenkidding Mannen, want het zijn altijd mannen, die me dumbbells aangeven wanneer ik ze nodig heb. Niet omdat ze denken dat ik een enorme slapjanus (gebruiken we dat woord anno 2016 nog?) ben maar gewoon, je weet wel, omdat ze aardig en behulpzaam zijn. Omdat die dumbbell bij hun voeten ligt en jij er al naar reikt. Bestaan die mensen? Ja zeker.

Hulde.

Scheelt mij weer een Deadlift.

Mensen die zonder te vragen spotten

Net op het moment dat je het nodig hebt dus niet wanneer je een slowmo oefening aan het uitvoeren bent en opeens die stang uit je handen wordt getrokken omdat iemand dacht dat je anders dood zou gaan.

Grote dank aan al die mensen die me in de gaten hielden en op het juiste moment insprongen. Of het nu écht nodig was of het gewoon een mentaal steuntje was. Die ene jongen die achter me kwam staan tijdens het squatten of die man die zich aanbood om me bij het volgende setje even te helpen. Dank.

Mensen die je komen roepen als ze klaar zijn

“Zal ik je anders even roepen als ik klaar ben?”

Handig?!

In feite kan ik dus helemaal naar de andere kant van de sportschool lopen, nog een extra oefeningetje doen, komt iemand me helemaal speciaal ophalen, houdt het liefst nog even zijn apparaat (ben ik de enige die nu… never mind) bezet met een handdoekje, loopt met me mee terug en heeft natuurlijk ook al de boel afgeruimd: een lege barbell, speciaal voor jou.

Nog wel een irritatie die ik de vorige keer was vergeten: mensen die in die twee seconden dat je je kont keert plots precies staan waar jij nét wilde beginnen (alleen had je de plek nog niet echt geclaimd dus kan je er niets van zeggen).

Mensen die (meehelpen met) opruimen

Maar inderdaad ook nog: die mensen die hun spullen opruimen. Die nadat ze klaar zijn met hun Deadlift niet die 200 kilo nog aan de stang laten zitten (“veel plezier met afruimen, Monique. Doei.”), maar die zelfs de stang helemaal terugleggen op de plaats.

OF

… die je meehelpen met afruimen omdat ze op jou staan te wachten.

OF

… die hun dumbbells weer op de juiste plaats terugleggen (en ja, dan bedoel ik op volgorde!) na gebruik. Sowieso: iedereen die met lichte OCD-trekjes (of noem het gewoon: goed fatsoen) staat bij mij al hoog in het vaandel. Thank God dat jij er ook bent, want zonder jou was het nu al helemaal een bende in de sportschool.

Mensen die bemoedigend naar je knikken

Of vol bewondering naar je kijken en zelfs nog een dik, welgemeend compliment erachter gooien. “Hier, in your face, even om te zeggen hoe goed je bezig bent.”

Ik ben ook maar een meisje, hè. Gewoon gevoelig voor complimenten. Zelfs al ben ik dikke spieren aan het bouwen. Ik wil gewoon horen hoe onder de indruk je bent. Zolang het er maar niet over gaat hoeveel minder striae ik op mijn benen heb. Drie keer. #Idontcare #Idontwannaknow #srsly

Mensen die advies aannemen

Want misschien heb je wel een hekel aan de mensen die dat doen (al doe ik het vrijwel nooit ongevraagd), het is wel altijd goed bedoeld (vanuit mij in ieder geval). Niet omdat ik graag de betweter wil zijn maar omdat het me egoïstisch lijkt je niet te vragen of je beseft dat het ook anders kan, of dat het met een bepaalde reden is. Want dat kan ook. En dat wil ik dan ook weten, want #stilllearning.

En weet je, negen van de tien keer wordt er gewoon iets met je advies gedaan. En negen van de tien keer reageren mensen écht positief erop. Negen van de tien keer was het inderdaad onwetendheid. Negen van de tien keer volgt er nog een leuk gesprek uit ook. En negen van de tien keer zijn het juist die mannen waarvan ik vroeger zou hebben gedacht dat ze zichzelf te groot en sterk vinden voor zo’n meisje want “wat weet zij nou?”

---

Ja, dit maakt het zo heerlijk om in de sportschool te zijn. Te zien en merken dat mensen gewoon mensen zijn. En grappig, eigenlijk vond ik het gewoon tien keer makkelijker te bedenken en op te schrijven hoe geweldig tof mensen in de sportschool kunnen zijn. That’s saying something, right?

VOLG FREUD AND FRIES OP FACEBOOK OM OP DE HOOGTE TE BLIJVEN VAN DE LAATSTE BERICHTEN OF OP INSTAGRAM VOOR EEN KIJKJE ACHTER DE SCHERMEN!