Stap uit je comfort zone… het krachthok in
Fitness stond voor mij altijd gelijk aan ellendige minuten lang jezelf voortbewegen op een crosstrainer of lopende band zonder daadwerkelijk een meter vooruit te komen. Het nut? Vraag het me niet. Die vorm van fitness doe ik overigens nu nog steeds niet met plezier – ik dóe het wel – maar tevens ben ik gaan beseffen dat er meer is dan dat.
Meer dan een jaar geleden om precies te zijn (al zeg ik dat “om precies te zijn” alleen voor de vorm, want erg precies is “meer dan een jaar geleden” nou ook weer niet). Ik schreef me in bij een sportschool en ik kwam voor het eerst in aanraking met Het IJzer. Het krachthok. Die plek waar je normaliter veel testosteron vindt en weinig… vrouwvolk. Ik werd hopeloos verliefd.
Tegenwoordig zie ik steeds vaker vrouwen rondlopen tussen de dumbbells, en ook mét dumbbells – een dikke thumbs up – maar tegelijkertijd valt me iets anders op, wat ik ook al eens eerder hier benoemde. Ja, steeds meer meisjes en vrouwen maar ook steeds weer dezelfde oefeningen (squats) met steeds weer dezelfde gewichten (klein) en steeds weer hetzelfde aantal herhalingen (veel). Niet per se iets mis mee, begrijp me niet verkeerd, maar tegelijkertijd vraag ik me dan af: heb je het wel echt geprobeerd?
❝In life you have two options: you can do your own thing and stand out, or you can do what you’re supposed to do, you can do what everyone else does, and you can fit in – Casey Neistat
Ik besef dat niet iedereen steeds omhoog wil gaan in gewicht zoals ik – en eerlijk gezegd, ik weet zelf soms ook niet zeker of ik steeds omhoog wil blijven gaan. Echter kan ik de verleiding ook niet weerstaan – maar ik vraag me wel af waar de uitdaging nog zit op het moment dat je elke keer weer hetzelfde riedeltje afgaat. Zeker wanneer ik mensen in mijn eigen sportschool met een stalen gezicht van apparaat naar apparaat zie gaan, starend naar de tv en elke beweging uitvoeren alsof het hen niets doet. Omdat het het waarschijnlijk niets doet. Geen druppeltje zweet, geen pijnlijke grijns, geen niets.
Het verbaast me dan ook niets dat je (een algemene je natuurlijk) vervolgens geen zin hebt naar de sportschool te gaan, dat het weerstand oproept, dat het een “moeten” wordt. Waar zit die uitdaging, het spelelement, datgene wat je plezier geeft?
Velen zullen helemaal niet op zoek zijn naar zo’n uitdaging (al heb ik vrouwen van 80+ gezien die voor het zware gewicht gaan omdat “ze zichzelf willen uitdagen”, dus wat let jou?). Voor velen is die uitdaging ook niet te vinden in de sportschool (maar wellicht een andere sport). En velen hebben dus geen flauw idee waar ik het over heb of het interesseert ze niet. Maar wellicht ben jij niet een van de velen.
Misschien ben jij degene who wants to stand out and do your own thing. Maar iets houd je tegen, of juist dát houd je tegen: to stand out. Want ik kan je vertellen, dat is zo. Ik denk dat vrijwel iedereen in mijn sportschool weet dat ik daar train, dat ik veel train (al vind ik dat nog wel meevallen), dat ik hard train. Het zal niemand ontgaan zijn en dat is niet enkel omdat ik er ook werk of omdat ik altijd enorm opzichtig met mijn zware dumbbells loop te sjouwen (grapje hè, misschien).
Het is niet de norm dus je gaat opvallen. In de meeste gyms zie je geen vrouwen met enorme dumbbells en schijven rondlopen. De norm is dat de vrouwen zich buiten het krachthok houden, of er enkel vluchtig doorheen lopen op weg naar de crosstrainer.
Weet je, het maakt niet uit welk van de twee je kiest. De norm bestaat omdat er velen zijn die zich eraan houden en ernaar leven. Maar wil jij nét dat stapje verder gaan, echt je eigen ding doen en dus ook afwijken van de massa… dan zul je de uitdaging moeten aangaan. Met je angsten, je gedachten, met jezelf.
❝If you want to achieve great things, you’ve gotta step out of your comfort zone – vast ook iemand anders, maar in dit geval: Monique
VOLG FREUD AND FRIES OP FACEBOOK OM OP DE HOOGTE TE BLIJVEN VAN DE LAATSTE BERICHTEN OF OP INSTAGRAM VOOR EEN KIJKJE ACHTER DE SCHERMEN!
Social
Follow me on: