Ik zat in groep twee toen ik mijn eerste vriendje kreeg. Hij was de hunk van de klas, alle meisjes zaten achter hem aan, en ik was zijn vriendinnetje. Op school speelden we in de pauze samen. Dan stond hij op de trekkar en ik had de teugels om. Je weet hoe het gaat. Ik was zijn vriendinnetje.
Ik en dat andere meisje.
Joàn – ik noem haar maar zo aangezien dat haar naam was – en ik trokken samen de kar over het speelplein met onze teugels om. Je weet hoe het gaat. Of niet misschien.
Ik had vlinders in mijn buik. Dat vertelde ik op een dag aan mijn moeder toen we van school naar huis liepen. Ik herinner me nog precies op welk plek in onze straat het was dat ik het haar vertelde. “En niet aan papa vertellen, hè.” Waarna ik het vervolgens toch nog zelf aan papa vertelde.
Het was een speciaal soort liefde, die kleuterliefde. Niet alleen de trekkar achter je aansleuren op het schoolplein maar ook paaseieren schilderen en een grote bak chips leegeten bij hem thuis. Hij woonde net iets buiten het dorp en mama bracht me erheen en haalde me weer op. Wat een tijden waren dat.
Toen liefde nog iets was wat gewoon kon bestaan, geen verplichtingen, naast de liefde die jouw liefde voor een ander had. Toen liefde alleen maar vlinders in je buik was en het niet uitmaakte wanneer dat doodbloedde en vergeten werd. Toen er geen consequenties waren en je iemand ook weer links kon laten liggen omdat het geen Pasen meer was en je dus geen paaseieren meer ging schilderen.
Een jaar of wat geleden kwam ik mijn eerste vlinders-in-mijn-buik-liefde opnieuw tegen. Ik besefte dat we onze relatie nooit echt verbroken hadden. Zijn we dan nog steeds vriendje en vriendinnetje? Ben ik in al die jaren alleen maar vreemdgegaan, onbewust?
“Herinner je je nog dat wij ooit een relatie hadden?” vroeg ik hem.
“Oh ja joh?”
Oké, blijkbaar heeft het alleen op mij een indruk achtergelaten…
Had ik destijds deze rozenkoekjes gemaakt in plaats van een kleurig paasei geschilderd dan was dat verhaal misschien wat anders verlopen.
Maak de koekjes volgens het recept in de link hierboven. In plaats van het deeg dun uit te rollen voor een taartbodem rol je het nu wat minder dun uit (ongeveer 3-5 mm) en steek je er kleine rondjes uit. Bak de koekjes zo'n 8-10 minuten op 160ºC (hete lucht) en laat even in de oven afkoelen.
Meng de ingrediënten voor de frosting samen en schep in een spuitzak met een stervormig spuitmondje.
Maak rozen door in het midden te beginnen en via buitenom eromheen te draaien.
Psychologie, sporten, koken en bakken, dat zijn mijn grote passies. Dat is ook wat je hier zult terugvinden op Freud and Fries en waar ik steeds iets leuks over probeer te schrijven. Ik hoop jou te kunnen inspireren, niet alleen om ook de keuken in te duiken, maar ook om het beste uit jezelf te halen. Heb je een vraag, stel die dan hier. En nog meer over mij? Dat lees je hier.
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies.
Bekijk het volgende voor meer informatie, inclusief hoe je deze verwijdert of blokkeert:
Ons cookiebeleid
Social
Follow me on: