Stressvoer

Het gebeurt meestal in de supermarkt. Maar soms ook gewoon midden op straat. Het huilende kind en de wanhopige moeder. “Zullen we een ijsje halen? Als je nu stil bent krijg je dadelijk iets lekkers.” Kind bedaart, moeder opgelucht. De basis voor emotie-eten is gelegd.

De krijsende baby die de borst krijgt, het gestruikelde kind dat een snoepje krijgt als troost, de bak ijs na een relatiebreuk. Eten is vaak je hele leven lang comfort food.

❝Food is fuel, not therapy.

Wanneer ik gestrest ben grijp ik niet per se naar eten maar áls ik naar eten grijp, is het vaak wel gemaksvoer. Als ik honderd en één dingen te doen heb ga ik mijn tijd niet verspillen aan het klaarmaken van een voedzame salade of een of andere fancy dish. Met als gevolg dat ik mezelf eigenlijk tekort doe en me daardoor nog meer gestrest ga voelen dan daarvoor.

Eetreacties op stress

Mijn reactie is er een van velen. Wat zie je vaak nog meer gebeuren?

Fast food

De magnetronmaaltijd en de McDo zijn hier natuurlijk stralende voorbeelden van. Of in mijn geval: een bak kwark met heeeeeul veel spul erop (lees: eiwitpoeder, cacao nibs, pindastukjes, goji, bevroren fruit, pindakaas) of, meer recent, mijn luie protein fluff (lees ook het stukje over cheat meals).

Vet en suiker

Enigszins overeenkomstig met het vorige: als we voedsel kiezen gaan we vaak voor vette en gesuikerde producten. Producten die we beter met mate kunnen eten omdat het óf weinig toevoegt of vooral de minder goede variant betreft.

Overslaan

Voor mij als lid van #teamalwayshungry moeilijk voor te stellen maar sommige mensen vergeten simpelweg te eten als ze zo druk bezig zijn (in hun hoofd). Met als gevolg een (halve) eetbui wanneer er uiteindelijk de kans is om te eten. Is dat wel herkenbaar voor jou?

Grazen

Normaalgesproken eten we wanneer we honger hebben maar bij stress hebben mensen de neiging te blijven eten, steeds weer wat te pakken, en geen duidelijk hongergevoel meer te ervaren. Dus zonder er bij stil te staan wordt er steeds weer een handje van dit en een schaaltje van dat gegeten.

Aan de koffie

Koffie wordt natuurlijk gezien als hét middel om weer een flinke dosis energie te krijgen. Maar die energie moet ergens vandaan komen en dus eigenlijk ga je je reserves opmaken. Terwijl je eigenlijk had moeten uitrusten ga je voorbij je grenzen.

Waarschuwingssignaal van het lichaam

Stress is het signaal van je lichaam dat je niet op een juiste manier omgaat met een bepaalde situatie, zowel op emotioneel als fysiek gebied. Maar terwijl we eigenlijk zouden moeten inspelen op deze stress – het herkennen en erkennen – zet het juist vaak aan tot eten op een manier dat de stress alleen maar toeneemt.

Dit heeft onder andere te maken met de hormoonhuishouding. Cortisol, het stresshormoon, doet je bijvoorbeeld verlangen naar vettig en suikerrijk voedsel. Op het moment dat meer cortisol wordt geproduceerd door stress is het dus niet raar dat we grijpen naar koolhydraten en vetten.

Niet onverklaarbaar maar daarom nog niet de oplossing. Een weinig voedzaam eetpatroon leidt namelijk weer tot een zwakker immuunsysteem, snelle pieken en dalen in ons bloedsuiker en vervolgens vermoeidheid, stemmingswisselingen en moeite om je aandacht en concentratie bij taken te houden.

Je belandt in een vicieuze cirkel van stress, slecht eten, meer stress en slechter eten.

Stress ont-voeden

Waar stress verergerd wordt door een “slechte” voeding, zijn er ook voedingsstoffen die een positief (en dus verminderd of preventief) effect hebben op stress. Voorbeelden zijn:

• Eiwitten (groei en herstel van weefsels): in o.a. eieren, vlees, noten, kwark.
• Vitamine A (beter zicht): in o.a. melkproducten, eieren, vettige vis.
• Vitamine B (betere omgang met stress, verbeterd metabolisme): in o.a. vlees, vis, eieren, zeewier.
• Vitamine C (vermindert hoeveelheid cortisol): in o.a. groente en fruit.
• Magnesium (ontspanning van de spieren, hartslagregulatie): in o.a. groene groente, zuivel en vlees.

Uiteraard is er niet één product of voedingsgroep die stress wegneemt. Zoals altijd geldt: variatie en eten met mate.

Klinkt leuk allemaal, denk je misschien, maar dat maakt nog niet dat ik het ga doen. Als het zo simpel was, deed je het natuurlijk allang (en geldt ook voor mezelf). Associaties die over de jaren zijn gelegd – denk maar weer even aan de baby die sussend aan de borst wordt gelegd – ga je echt niet van de een op de andere dag veranderen. Ingesleten patronen hebben tijd nodig weer los te worden gelaten. Maar één lichtpuntje: als je negatieve patronen kan aanleren, is er ook de mogelijkheid om positieve patronen te creëren. Het heeft alleen wat tijd nodig. En jouw intentie om het te DOEN.

❝Look after your body. It’s the only one you got.

VOLG JE FREUD AND FRIES OOK AL OP FACEBOOK EN INSTAGRAM?