Monique Op Maandag #13 ♡ Overwinning en Passie

WHAAAAAA jongens, WAT EEN WEEK!

Ik denk wel eens: goh, stel dat ik ga vloggen, dan heb ik toch helemaal niets te beleven? Maar als ik dan eens bijhoud wat ik zoal doe in een week, blijkt er heel wat meer te gebeuren dan ik dacht. Niet dat vloggen in mijn situatie erg handig is (drie van de zeven dagen werk ik in de psychiatrie, niet echt ideaal om dan je camera mee te nemen).

Overigens ben ik niet de enige die onderschat wat ik zoal doe doordeweeks, bedenk ik me. Het begin van een depressiebehandeling bestaat uit het bijhouden van een activiteitenschema. Mensen met een depressie hebben vaak de neiging bij dat voorstel al direct te “roepen” dat ze eigenlijk toch niets doen. Maar gaan ze het invullen, blijkt er vaak al veel meer te zijn dan helemaal NIETS.

Anyway, ik ga het niet over depressies hebben en nee, ik heb zelf ook geen depressie – back to business, hoe was mijn week?

Health Advies Breda

Op maandag, Tweede Pinksterdag, pakte ik na mijn borst- en tricepstraining en een uurtje PT geven de trein van Nijmegen naar Breda voor een bezoekje aan Health Advies Breda. Ik had natuurlijk van tevoren laten weten dat ik zou komen om te voorkomen dat het te druk zou zijn en ik vervolgens voor niets kwam. Van Zwier had ik al te horen gekregen dat ik welkom was en bij binnenkomst werd ik herkend als “dat meisje helemaal uit Nijmegen”.

Mijn verwachtingen waren hooggespannen terwijl ik langs de enorme schappen met repen, poeders en pillen liep en me afvroeg wat er gezegd zou worden over mijn huidige shape en of ik dingen te horen zou krijgen over mijn lichaam waarvan ik nog niet op de hoogte was. Maar toen ik een kwartier later buiten stond met een nieuwe shakebeker en een smoothiedrink voor de terugweg, was ik eerlijk gezegd wat beduusd. Mijn vetpercentage kende ik op zich wel, alleen nu stond het, samen met het gegeven dat ik wilde droog trainen, ergens in een computer. Op het laatst werd nog even de gebruikelijke foto gemaakt maar moest ik eigenlijk alweer weg want de volgende klanten stonden klaar.

Dus hoewel ik echt niet negatief wilde zijn, viel het me toch wat tegen.

Ik gooide het op Instagram – na flinke twijfel – en had al bijna weer de neiging het eraf te halen (oordeelde ik niet gewoon te snel?), maar eigenlijk moet ik zeggen dat het op een geweldige manier werd opgepakt door Health Advies Breda en dan met name Zwier. Sindsdien hebben we over en weer al wat contact gehad en kan ik jullie vertellen dat ik echt enorm benieuwd en enthousiast ben over de start en hoop ik jullie binnenkort ook wat meer te kunnen vertellen!

Alpro

Alweer twee weken terug kreeg ik van Alpro een pakketje thuis. Een leuk houten doosje met drie producten waaronder de kokosmelk. Nou ben ik sowieso al een fan van Alpro-producten en gebruik ik vaak in bakrecepten ongezoete amandelmelk, als het geen karnemelk is, maar over hun melk in protein fluff was ik nog wat sceptisch. Dat komt voornamelijk omdat het me nog nooit is gelukt een goede fluff te maken met juist die ongezoete amandelmelk.

Maar nu ik een pak Coconut Original in mijn koelkast had staan, besloot ik het er toch maar weer eens op te wagen.

En wat een succes!

De foto van deze hagelwitte pracht plaatste ik al op Instagram en binnenkort gaan jullie ook het recept hier op Freud and Fries aantreffen!

Daily Cat Struggles

Wie me op Snapchat volgt (monaquice), heeft ze al (meerdere malen, tot in den treure wellicht) voorbij zien komen: mijn twee jongens, Loki en Jip. Mijn baby’s, mijn oh zo geliefde katten. En tegelijkertijd, zoals dat bij alles is wat je lief hebt, kunnen ze het bloed onder mijn nagels halen. Serieus.

Loki, mijn eerste kat, is de zwarte kater en het is onvoorstelbaar hoe passend die naam is. Loki is degene die eigenlijk vrijwel al het kattenkwaad hier in huis uithaalt. Where there’s food, there’s Loki. Wat dat betreft lijkt Loki dan ook precies op mij, alleen gaat hij net een stapje verder om bij het voer te komen. Ik maak dan ook geen grap als ik vertel dat ik een kinderslot heb op mijn koelkast, mijn diepvries en mijn – jawel – prullenbak. Maar die prullenbak staat bovendien in de gang omdat Loki gewoon het slot van de prullenbak kan krijgen. De klink van de deur van mijn woonkamer staat omhoog omdat Loki de deur kan openen, ik heb honderden pogingen gedaan om ervoor te zorgen dat hij niet op het aanrecht springt (maar meneer is dol op tandpasta, citroen en die dubbele plakband op de rand was alleen maar vervelend om er weer af te krijgen). Ja, dat is Loki.

En dan heb je Jip. Jip is echt een schatje, zo aanhankelijk als een hondje (hij apporteert zelfs) en het maakt niet uit hoe of waar je ‘m aait, hij vindt het goed en laat zich op zijn rug vallen. Het enige enorm vervelende wat Jip doet (buiten echt enorm hard miauwen wanneer ik de kamer verlaat of gewoon… nou ja, random), is dat hij op de bank plast. Maar dan ook elke keer. Dag na dag na dag. Dat is sinds ik meer werk en dus meer van huis ben en hoe vaak ik de hoezen ook was, of dat ik Feliway in het stopcontact heb gestopt, hij blijft het doen. Als iemand dáár nou nog tips voor heeft, kom maar door!

Alleen al met die twee katten maak ik dagelijks hele avonturen mee, geloof me. Gisteren heeft Loki een pot hazelnoten omgegooid en hebben ze dus de hele nacht achter die balletjes lopen rennen.

Mijn #1 Passie

Je zou denken dat het krachttraining is. Of koken. Schrijven staat ook zeker wel in de top vijf. En nee, het is ook niet het creëren van 1001 protein fluffs. Mijn nummer één passie, dat ene waar echt mijn hart ligt, is psychologie. Ofwel, de mens en alles wat hij doet en denkt en voelt.

In mijn herinnering was ik altijd al gefascineerd door de mens. Zag ik een groepje jongens bij elkaar staan, dan observeerde ik het gedrag en het kwam ook regelmatig voor dat ik dan enthousiast tegen mijn vriend destijds zei: “moet je eens kijken wat daar gebeurt, die jongen die…” waarbij mijn vriend dan zijn schouders ophaalde want ehh… BOEIEND.

Maar dat vind ik dus wel. Behoorlijk boeiend. Deze week besefte ik het weer eens toen ik alleen in de therapiekamer zat, tussen mijn afspraken in, hoe erg ik geniet van dit werk.

Tony Chocolonely

Tot deze week had ik – I kid you not – nog nooit Tony Chocolonely op. Ik weet dat dit voor velen onvoorstelbaar en onbegrijpelijk is, maar het was werkelijk zo. Waarom? Ik verwachtte dat het tegen zou gaan vallen, dat het helemaal niet zo lekker zou zijn als iedereen beweerde. Van de andere kant was ik bang dat het júist veel te lekker zou zijn en ik er niet meer vanaf zou kunnen blijven.

Het laatste bleek waar.

Maar ik stelde jullie op Instagram de vraag welke chocoladereep ik zou moeten verwerken in protein fluff en dat deed ik uiteraard. Het resultaat… daarop moeten jullie nog EVEN wachten!

Marikenloop

En dat het ultieme toppunt van de week. Terwijl ik dit typ is het zondagavond, net geworden, en heb ik de run achter de rug. En WAT.EEN.RUN! Ik heb zo intens genoten want het ging gewoon verbazingwekkend goed. Waar ik tijdens “trainingen” (of wat je die eens per week dat ik naar buiten ging op hardloopschoenen wilt noemen) 1:10:00 liep, was ik nu voortdurend bezig mensen in te halen en vond ik het eigenlijk allemaal nog best op m’n gemakje gaan.

Dus eigenlijk verwachtte ik dat ik wel op die 1 uur en nog wat zou uitkomen.

Maar niets bleek minder waar! Gewoon mijn 10 kilometer gehaald in 49.15. Zo F*CKING trots. Op het laatst zelfs nog flink kunnen versnellen, alleen op laatste 100 meter kon ik niet inhalen waardoor ik rustig over de finish ben gegaan. Maar wat een héérlijk gevoel was dat. Smaakt eigenlijk – ik durf het haast niet te zeggen – naar meer…

MEER VAN DEZE UPDATES? VOLG ME DAN OP FACEBOOK EN INSTAGRAM OM OP DE HOOGTE TE BLIJVEN EN VOOR EXTRA KIJKJES ACHTER DE SCHERMEN!