Personal Body Plan ♡ Week 14

Ik ging dood. Of, zo voelde het in ieder geval.

Het was ook voor het eerst, want nog nooit is een training me zo zwaar gevallen. Toen ik op de helft was wilde ik al stoppen. Alles leek pijn te doen en ik kon gewoon niet meer. Maar stoppen, dat is voor mij geen optie. Iemand zei nog: “je mag best eens rustig aan doen,” maar ik glimlachte in het voorbijgaan en snelde naar de Leg Press.

Een nieuw schema. Ik zag mijn squat en deadlift al verdwijnen en plaatsmaken voor een oefening waarbij ik balancerend op één been op een Bosu een stiffed leg deadlift moest uitvoeren. Ja, stiekem zag ik er behoorlijk tegenop nu ik juist zo blij was met mijn oude schema.

Een nieuw schema? Het kon me gestolen worden.

Tot ik het schema zag. Niet alleen mijn squat (zij het in een andere vorm) en mijn deadlift (yes, meer herhalingen!) maar ook de bench press waren aanwezig. En drop sets. Ik had ze nog nooit eerder gedaan maar dat leek me dus echt wel tof.

Tot ik ze deed.

Ik ging dood. Of, zo voelde het in ieder geval. Mijn benen duwden me van de plaat af, ze deden hun werk, ze spanden aan, maar in in gedachten schreeuwde ik: “het is genoeg, ik kan niet meer, ik wil niet meer, stopstopstop.” Wetende dat ik nog drie sets te gaan had. En steeds weer hetzelfde gewicht, want omlaag gaan: nope. Het bizarre is ook dat het blijft lukken. Terwijl je denkt dat je lichaam het gaat opgeven, heeft het nog net dat beetje kracht.

Maar ik heb het geweten. Voor het eerst sinds tijden, zeg maar gerust maanden, had ik spierpijn. Maar dan ook echt spierpijn. Ik deed er wat lacherig over op social media maar oh my, je gebruikt je bilspieren werkelijk overal bij, leek het. Trappen op, trappen af, een helling hier en daar, ik heb me nog nooit zo vermaakt. Skip that, het vermaak was ver te zoeken.

Zo ging het ook met training twee: upperbody. Mijn klanten in de personal training hebben het daarna geweten: Monique voelde elke klap van het cardio kickboksen. Dag drie en vier kwamen en de spierpijn was alom vertegenwoordigd. Maar minder erom geknald? Dat heb ik niet. Harder, dat wel.

Deze week ben ik meer dan ooit gaan beseffen hoe ongelofelijk sterk je lichaam is. Sterker dan jij denkt. Sterker dan je beseft. Wanneer jij allang hebt opgegeven, kan je lichaam nog een tandje bijzetten. Ik weet ook dat dit het punt is waar veel mensen in de sportschool de handdoek al in de ring hebben gegooid. Ik zie het dagelijks, hoor het dagelijks van mijn klanten terug.

“Nee, ik kan niet meer, Monique,” zei de vrouw met wie ik laatst was gaan joggen toen ik haar zei dat we nog een laatste keer gingen versnellen. Nog een stukje, vertelde ik haar. Ze was er bijna. En jawel, ze deed het. Omdat ik het opdroeg misschien, maar vooral ook omdat haar lichaam het gewoon kon.

“Kijk eens wat je deed. Je kunt zoveel meer dan je denkt.”

VOLG FREUD AND FRIES (EN MIJ) OOK OP FACEBOOK EN/OF INSTAGRAM!