Personal Body Plan ♡ Week 17

Mijn Personal Body Plan | Freud and Fries

In de kleedkamer van mijn sportschool kom ik een vrouw tegen.
“Jij bent toch dat meisje dat altijd zulke zware gewichten tilt?” Ehm, ja, zou kunnen?
“Hoe doe je dat toch?”

Een jaar geleden had je me niet moeten vragen mezelf op te trekken. Push ups, dat deden alleen die brede, stoere mannen. Een pot appelmoes opendraaien? Dat liet ik aan een ander over (oké, dat is misschien wat overdreven, maar ja, zo was het soms wel!). Ik sta er regelmatig versteld van waartoe mijn lichaam in staat is. Ik sta regelmatig van mezelf te kijken. Soms vraag ik me af of ik gewoon niet goed kan rekenen; dat ik denk dat er 100 kilo op mijn stang ligt maar in werkelijkheid is het maar 60. Zoiets.

Afgelopen week heb ik eens met anderen getraind. Met mannen. Mannen die al veel langer trainen – en natuurlijk ook stukken zwaarder. Als er vervolgens wordt gezegd dat ze onder de indruk zijn, dat ik écht wel sterk ben, nou geloof me, dat maakt me wel een beetje trots. En geeft me het vertrouwen dat wat ik denk dat ik doe ook werkelijk ís wat ik doe.

Toen vervolgens die vrouw in de kleedkamer me de vraag stelde hoe ik toch aan zulke gewichten kwam, stond ik daar ook wat langer bij stil. Ik ben geen geboren gewichtheffer of krachtpatser (denk maar aan die pot appelmoes). Push ups vond ik vroeger ook daadwerkelijk moeilijk en een jaar geleden kwam ik nog niet eens halverwege met die ab wheel. Maar hoe komt het dan wel?

Het heeft (naar mijn idee) meer te maken met een mentaal stukje, iets wat ik veel zie gebeuren – of juist níet zie gebeuren – in de sportschool: jezelf pushen. Steeds weer en weer én weer je grenzen verleggen. Ik probeer elke week omhoog te gaan in gewicht. Ook wanneer ik denk dat het toch eigenlijk niet mogelijk zou zijn. Ook wanneer de getallen me doen duizelen. Ook wanneer het eigenlijk allemaal wel veilig voelt.

Afgelopen week zette ik een nieuw Deadlift-PR. En vervolgens verhoogde ik mijn 5 x 8-herhalingen in mijn eigen training van 65 naar 72,5 kilo. Waarom ook niet, dacht ik. Als het niet gaat, dan gaat het niet, maar als ik het niet probeer weet ik in ieder geval zeker dat het niet gaat. En vaak is je lichaam zoveel sterker dan je ooit had gedacht.

Het is veilig, vertrouwd, makkelijk, om oefeningen steeds weer hetzelfde te blijven uitvoeren. Met dezelfde gewichten, in hetzelfde tempo, met hetzelfde aantal herhalingen. Kan je doen, als dat prima voor jou is. Maar hoe ik bij die zware gewichten kom? Door gewoon te doen. Door mezelf uit te dagen. Door voortdurend die grenzen te verleggen. Door te durven. Ja, vooral gewoon durven. Durven te falen, maar ook durven te slagen.

VOLG FREUD AND FRIES OP FACEBOOK OM OP DE HOOGTE TE BLIJVEN VAN DE LAATSTE BERICHTEN OF OP INSTAGRAM VOOR EEN KIJKJE ACHTER DE SCHERMEN!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *