Personal Body Plan ♡ Week 19
Met een dag vertraging wil ik toch nog even een update geven van mijn Personal Body Plan. Een beetje vertraging omdat dit weekend zo druk was (ik was op de Nationale Gezondheidsbeurs en bij de Pure Boost X challenge in Amsterdam) en maandagen zijn altijd wat druk bij mij omdat ik dan drie banen in een dag “doe”.
Wat is er in de afgelopen week veranderd of gebeurd in mijn Personal Body Plan? Op het eerste oog niets. Niets dat veel anders was dan de vorige weken. Dat ik buiten de gebaande paden aan het treden ben, weten jullie inmiddels wel. Nothing new on the horizon. Of toch?
Eén ding waarmee ik vanaf het begin van PBP moeite heb gehad – en het is verschillende keren al wel teruggekomen in updates van weken hiervoor – is het onderdeel Voeding. En dan met name mijn caloriebudget. Vanaf dag één vond ik het eigenlijk al te laag. Ja, afvallen zou ik ermee, maar – mits ik het überhaupt al ging volhouden – het zou ook gepaard gaan met eetbuien en heel veel schuldgevoel omdat ik er gegarandeerd op dagen overheen zou gaan. Iets wat ik dus juist niet wilde – en wat ik helaas ook nog te vaak terug hoor bij anderen.
Ik besloot dan ook al snel dat ik me niet aan dat advies zou houden. Ik wilde me niet focussen op perfecte groene balkjes of me laten afschrikken door de rode balkjes, elke keer weer voorbij mijn limiet. Ik viel af en raakte centimeters kwijt, zelfs al at ik meer dan ik mocht. Had ik anders meer progressie kunnen maken? Misschien. Maar ik weet niet zeker of dat de progressie zou zijn geweest die ik wilde maken.
Voor anderen werkt het misschien. Niet voor mij.
Maar ondanks dat ik mezelf vertelde dat ik meer mocht eten, creëerde ik toch een soort strijd in mezelf. In plaats van mijn caloriebudget hoger te zetten, bleef ik de waardes van PBP aanhouden in My Fitness Pal. Ik ging me er niet aan houden, maar gebruikte het nog altijd als richtlijn. Met als gevolg? Elke keer dat ik eroverheen ging, was er nog steeds een licht schuldgevoel. Niet heel erg – ik had mezelf immers gezegd dat ik eroverheen mocht – maar het was er wel.
De afgelopen weken ben ik echter in gesprek gegaan met een collega die zich focust op voeding. Hij heeft zelf al eens aan de Enercup meegedaan en is daar – zichzelf begeleidend – derde geworden. Het nieuws van afgelopen week is dus dat hij mij gaat begeleiden in mijn voeding. Mijn budget is opgehoogd, mijn macro’s zijn bepaald en ineens staat er een ander getal in MFP. En tot mijn grotegrote verbazing merk ik hoe er ineens psychisch een enorme last van mijn schouders gaat.
Die extra calorieën die ik nu mag eten, die mij zijn “toegestaan”, geven me een soort gevoel van bevrijding. En doordat ik me voorheen zo erop gefocust heb om binnen mijn oude budget te preppen, heb ik nu ineens een hoop extra ruimte zodat dat extra beetje wat ik normaal ook pakte nu daadwerkelijk zonder schuldgevoel gepakt kan worden. Geen schuldgevoelens en dus ook geen behoefte om “het is toch al fout gegaan”-eten te pakken.
Beter luisteren naar je lichaam. Een beetje spelen met de cijfertjes. En niet steeds jezelf een regel opleggen waarvan je weet dat je hem keer op keer gaat overschrijden. Die wilde ik je nog meegeven vandaag.
VOLG FREUD AND FRIES OP FACEBOOK OM OP DE HOOGTE TE BLIJVEN VAN DE LAATSTE BERICHTEN OF OP INSTAGRAM VOOR EEN KIJKJE ACHTER DE SCHERMEN!
Klinkt goed! Voeding is voor mij ook het lastigste, maar dat is meer omdat ik uit verveling ga eten pff haha. Ik ben benieuwd wat het voor je doet X Marit 🙂
Hey Marit, ik denk dat er bij mij vaak ook een stukje verveling in zit! Heb je wel eens geprobeerd daar iets mee te doen (of tegen te doen juist)? Liefs, Monique
Ik ben je blog tegengekomen toen ik zocht op ‘personal body plan en eetstoornis’. Zelf heb ik ook een eetstoornis gehad die zich kenmerkte door calorieen tellen, véél sporten en zo min mogelijk eten (wat nooit lukte, waardoor ik eetbuien kreeg en vervolgens boven de wc hing). Ik heb nu sinds anderhalf jaar mijn behandeling afgesloten en het ging een lange tijd super goed. Ik denk/dacht dat ik wel klaar zou zijn voor een volgende stap, en PBP zat al lang in mijn hoofd. Ik ben een week bezig en ik mag 1400 kcal eten en probeer me hier echt op de calorie aan te houden. Ik merk dat ik super veel spanning heb en bijna niet meer durf te eten bij vriendinnen ondat ik het dan niet meer zelf in de hand heb. Deze spanning is echt ontstaan sinds mijn calorie-budget denk ik. Heb jij een tip hoe ik hiermee om kan gaan? Ik wil graag een atletisch lichaam (ik zie er al best goed uit vind ik, alleen lijkt het me zo leuk om een keer écht resultaat te boeken). Ik vind je blogs in ieder geval erg inspirerend! Dankjewel
Hey Linda, dank je voor je mooie compliment! Als ik het zo lees roept PBP (of in ieder geval, de calorierestrictie) weer oude gevoelens, gedrag en wellicht ook gedachtes bij je op. Je bent uitbehandeld, al anderhalf jaar (echt supergoed!), maar natuurlijk heb je enorm veel geleerd maar tegelijkertijd zal het ook nog wel een wat zwakkere plek zijn om daar zo bewust mee aan de slag te gaan. Niet heel gek ook, het is immers wat je voorheen ook hebt gedaan (tellen, veel sporten, inname beperken). Je merkt zelf al die spanning op en de angst om met vriendinnen te eten en dat zijn natuurlijk geen positieve en leuke gevolgen! Zelf vind ik 1400 ook wel écht laag (maar goed, who’s me), maar los daarvan, het heeft dus een impact op je. Mijn tip zou vooral zijn om te kijken of je het iets meer kunt loslaten. Het hoeft echt niet zo strikt 1400 te zijn, je gaat misschien wat langzamer resultaat boeken, maar ook dan boek je resultaat (ik heb me bijv. ook niet aan mijn budget gehouden en zie alsnog resultaat; al geldt voor de een nooit hetzelfde als voor de ander). Ook kan ik me zo voorstellen dat je voorheen veel cardio deed, wanneer je het over sporten hebt (?) en daarbij gaan (met weinig eten) veel spieren verloren. Door nu alleen al krachttraining te doen en stabiel te eten (wat je waarschijnlijk wel deed aangezien je uitbehandeld was en jezelf stabiel genoeg voelde om aan PBP mee te gaan doen) zal je ook al een atletisch lichaam kunnen behalen, je ziet er immers al goed uit! Wat ik je dus vooral als tip kan meegeven is om niet te veel volgens het boekje te werken maar je EIGEN weg erin zoeken, het misschien wat meer loslaten en eens bij jezelf na te gaan of die angsten wel zo reëel zijn. Want kun je je inderdaad niet meer in de hand houden bij vriendinnen? Is dat werkelijk zo? Of is het enkel een angst, die je uit de weg gaat en daarom ook nooit kunt bewijzen dat het best eens NIET zo kan zijn? 😉
Ah dankjewel voor je fijne reactie! Ik heb mijn kcal opgehoogd in MFP naar 1600 nu. Dan heb ik 200 kcal ‘speling’. Dat geeft iets meer vrijheid en rust hoop ik. Als ik rode balkjes zie wordt ik anders zo zenuwachtig ;). Het is echt even een weg zoeken hoe ik hier het beste mee om kan gaan, want terugvallen is geen optie natuurlijk! En dit soort blogs en reacties zijn heel helpend!
Ik ben zelf destijds ook met de PBP-app gestopt, juist vanwege die rode balkjes wat toch mijn mood kon beïnvloeden, ook al zei ik dat ik me er echt niet aan hoefde te houden. Hoe gaat het nu? Fijn om te horen dat je iets uit m’n blogs (en reactie) kunt halen! Liefs, Monique
Ik ben uiteindelijk toch maar gestopt met PBP. Werd er zo kriegel van. En alleen voor de trainingsschema’s wilde ik niet zó veel geld betalen. Nu ben ik zelf lekker bezig weer, en ik vind het eigenlijk voor nu heel fijn 🙂 Wat meer vrijheid met eten en meer energie met trainen! Liefs, Linda
Hey Linda, wat enorm fijn! Als je er zo kriegel van bleef worden denk ik dat je een goede beslissing hebt genomen. Je merkt nu ook dat je gewoon weer fijn kan sporten, dus daar zit voor jou uiteindelijk de winst!