Kijk eens bij jezelf naar binnen

❝There is nothing as powerful as a changed mind. You can change your hair, your clothing, your address, your spouse, your residence. But if you don’t change your mind, the same experience will perpetuate itself over and over again, ’cause everything outwardly changed but nothing inwardly changed.

Als jonge en naïeve pre-psycholoog had ik de ambitie om de wereld een betere plaats te maken. Om door middel van inzichtgevende en motiverende gesprekken mensen dichter bij zichzelf te brengen, te laten inzien dat er zoveel meer was dan de wereld van misère waarin zij zich misschien wel een begaven, om knopen te ontwarren en puzzelstukjes tot een duidelijk plaatje te maken. Natuurlijk met de volle overtuiging dat ieder ander daarin net zo geïnteresseerd was.

Tot ik leerde dat vaak “ik wil van mijn klachten af,” goed genoeg voor de meesten was. Ik wil me niet meer angstig, verdrietig, ongelukkig, boos [vul maar aan] voelen. Niet naar de kern van het probleem, zolang de oppervlakte maar oké leek. Het verbaasde me, het meisje dat niets liever deed dan zichzelf analyseren en tot de bodem (trachten) uit( te )pluizen.

Niet dat ik er geheel onbekend mee was. Hoe veel meer had ik niet kunnen leren als ik niet enkel boeken uit mijn hoofd had gestampt in plaats van de tekst werkelijk te begrijpen? Ik was een kei in de Franse SO’s omdat ik een soort fotografisch geheugen leek te hebben. Ja, ik wist precies wat maison en lapin en wat al niet meer betekende. Ik wist ook precies welke woorden erna kwamen, op welke bladzijde ze stonden en waar op die bladzijde.

Ik was ook jaloers op de jongens die tijdens geschiedenis met de docent uitgebreide gesprekken konden voeren over een onderwerp omdat ze zich erin verdiept hadden, die zich hadden ingelezen en achtergrondverhalen kenden. Maar het bleef enkel bij de jaloezie; ik deed er verder niets mee.

Symptoombestrijding, ik had het er al over in mijn laatste Personal Body Plan-update, is wanneer je enkel probeert van je problemen, klachten – ofwel, de symptomen – af te komen, zonder te kijken naar wat eronder zit. Waardoor je dus misschien tijdelijke verlichting hebt, maar minder garantie dat het werkelijk gaat aanhouden. Want wat er gebeurt er op het moment dat je weer in eenzelfde (of ietwat andere) moeilijke situatie terechtkomt die oude klachten oproept? Je weet nog steeds niet wat ze nu eigenlijk triggert en hoe je ze aan moet pakken.

❝If you want something out of life, if you want to change yourself, if you want to acquire something, if there’s some goal that you want to reach – changing your behaviors; overcoming negative habits, it’s challenging. It’s hard.

Hetzelfde gebeurt bij mijn PT-klanten. Mensen die komen om af te vallen en het liefst een kant-en-klaar programma zien van wat zij moeten doen om hun doel te behalen: vijf, tien, vijftien kilo lichter. Zich houden aan hun voedingsschema, wekelijkse trainingen en deze nieuwe leefstijl die ze nu echt eens gaan inpassen. Braaf wordt alles opgevolgd en uitgevoerd onder toeziend oog van de personal trainer. Misschien is er af en toe een misstap, maar met nieuwe instructies wordt het allemaal gewoon weer opgepakt. Gemotiveerd, geïnspireerd, gedisciplineerd. Het gaat hartstikke goed.

TOT…

Tot het moment dat het lichaam en – vooral – de geest (het mentale deel dus) op is. Helemaal uitgerekt tot het maximale. Herinner je je die keer dat je zo vreselijk weinig geslapen had? Of die keer dat je zo’n vreselijk drukke en vermoeiende dag op je werk/school had? Dat je thuiskwam en honger had en misschien wel braaf je vooraf geplande maaltijd wilde eten maar eindigde met de (koel)kastdeur wagenwijd open terwijl je het een na het andere naar binnen schrokte. Dat je die rol koekjes al op had voor je het besefte. Dat is zo’n moment dat je niet langer meer de energie hebt om jezelf af te remmen. Dat betekent niet dat je geen wilskracht meer hebt, dat je ongedisciplineerd bent – het betekent enkel dat je jezelf zo hebt uitgeput dat je wilskracht en discipline nu even op is.

Logisch.

Een auto met nog maar een beetje benzine kun je misschien even in beweging houden maar geeft het uiteindelijk ook op. Dat betekent niet dat die auto nooit meer kan rijden, het betekent alleen dat er nieuwe benzine nodig is om verder te kunnen gaan.

Alleen, in tegenstelling tot één uitputtende dag heb jij er al meerdere dagen, weken of zelfs maanden achter de rug. Dus blijft het niet bij één dag dat je even alle teugels laat vieren, maar gebeurt het keer op keer op keer. Niet alleen door die bijna chronische mentale vermoeidheid, maar daarbij komt dat je eigenlijk nooit hebt ontdekt wat er nu werkelijk achter steekt.

Begrijpelijk.

De jonge en naïeve pre-psycholoog in mij heeft geleerd dat het helemaal niet zo geweldig is om in die diepe duisternis van jezelf te duiken. Het is eng. Zeg maar gerust: doodeng. De meeste mensen worden er in eerste instantie niet gelukkig van. Een ander groot deel ontwijkt het het liefst. Vlucht. Ik deed het ook. Mijn vluchtgedrag bestond uit alles weglachen: verdriet, angst en vooral schaamte. Ja, ik houd van zelfspot, maar soms is die zelfspot ook een beetje een masker dat het allemaal veilig en vertrouwd houdt.

Echter leerde ik ook gaandeweg dat je daarmee geen ene steek verder komt. Ik bleef terugkeren naar een situatie waar ik me niet in wilde verkeren. Dus wierp ik een blik naar binnen. Waarom? Wat? Wanneer?

Eet ik uit eenzaamheid, omdat ik me gekwetst en alleen voel, omdat ik me afgewezen en verdrietig voel, omdat ik me verveel of eten voor mij een ontspanningsmoment is wat ik normaal nooit neem? Wat betekent voedsel nu werkelijk voor me, wat brengt het me? Of, waarom ga ik sporten: als uitlaatklep, als vlucht, als straf voor een eetbui, als beloning en voor mijn plezier of is het een verplichting of zelfs een verslaving geworden? Is dit een sport die ik leuk vind of die ik denk te moeten doen (omdat iedereen het doet)? Gaan mijn ogen ervan stralen of moet ik mezelf erheen sleuren?

Vragen die je jezelf kunt stellen, die je dichter tot jezelf kunnen brengen, en van waaruit je verder kunt komen tot jouw kern. Wie je bent. Wat je bent. Waarom je bent wie en wat je bent. Wat je  graag doet en wat je liever laat. Waarom je elke keer weer datzelfde gedrag vertoont. En, ja, misschien ook wel hoe je dat gedrag kunt gaan veranderen of het wellicht gaat accepteren als zijnde een onderdeel van jezelf.

MEER STUKJES ZELFREFLECTIE EN PSYCHOLOGIE? VOLG FREUD AND FRIES OP FACEBOOK OM OP DE HOOGTE TE BLIJVEN VAN DE LAATSTE BERICHTEN OF OP INSTAGRAM VOOR EEN KIJKJE ACHTER DE SCHERMEN!