Mijn ouders zijn zojuist mijn appartement binnengekomen en stuiten op een scenario dat tegenwoordig vrij normaal is bij mij. Mijn avondeten staat klaar. Op tafel. Op een snijplank. Lepel ernaast. (En vanaf hier wordt het net wat anders dan in elk ander huishouden.) Een camera ervoor. Op statief. Lens open. Daglichtlamp erbij. Iedereen even stil. Geen onverwachte schaduwen. Katten uit de buurt. Lepel ligt rechts terwijl ik links ben.
“Even wachten.”
Even nog niets doen terwijl ik in alle stilte voor mijn camera hang, nog de laatste aanpassingen doe, scherp stel. Knopje in. Drie twee één. Zzzzzzzz. KLIK!
Ja, is ‘ie goed? Oké, oké. In ieder geval scherp genoeg. Lens weer afdekken. Camera van het statief. Daglichtlamp uit. Dienblad weg, lepel aan de linkerkant. Geitenkaas en srirarcha door de soep.
Psychologie, sporten, koken en bakken, dat zijn mijn grote passies. Dat is ook wat je hier zult terugvinden op Freud and Fries en waar ik steeds iets leuks over probeer te schrijven. Ik hoop jou te kunnen inspireren, niet alleen om ook de keuken in te duiken, maar ook om het beste uit jezelf te halen. Heb je een vraag, stel die dan hier. En nog meer over mij? Dat lees je hier.
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies.
Bekijk het volgende voor meer informatie, inclusief hoe je deze verwijdert of blokkeert:
Ons cookiebeleid
Social
Follow me on: