Frankrijk, flink wat jaar terug (want ik ben al best oud, ja!) – mijn ouders, mijn broertje en ik zijn uitgenodigd bij het echtpaar bij wie we een huisje hebben gehuurd tijdens onze vakantie. Zoals elk jaar verblijven we weer ergens in een bijna leeggelopen gehucht, om de een of andere reden hielden mijn ouders daar wel van. Ik vond het prima, ik was niet zo van het laten-we-vrienden-maken-op-de-camping en ergens in een pittoresk dorpje omringd door het Franse platteland leeft mijn schrijvershart helemaal op. Schriftjes en losse blaadjes worden door mij vol gekalkt met korte verhalen, omschrijvingen van de natuur en steekwoorden. Ik schrijf over Gelaucourt en Toul, hoewel ik in de laatste plaats pas kom nadat mijn verhaal af is.
Terug naar het echtpaar en de cake die op tafel verschijnt. Ik houd van cake. Zoals ik houd van taart – voornamelijk in de ochtend nadat de feestgangers al uren uit huis zijn en het alleen ik, de televisie en de gebaksdoos is.
Maar de cake die voor mijn neus wordt gezet lijkt in de verste verte niet op de cake waar ik in stilte naar kan verlangen. De cake die voor mijn neus wordt neergezet heeft groene en rossige stukjes erin. De cake die voor mijn neus wordt neergezet bevat geen suiker. De cake die voor mijn neus wordt neergezet kan ik nauwelijks weg krijgen met het glaasje appelsap dat ik erbij krijg en uiteindelijk weet ik hem subtiel aan papa over te dragen.
Plakje cake?
Nee, daar trap ik dus niet meer in.
Dit taartje is een taartje, maar geen zoet taartje. Het is een olijventaartje. Vroeger zou ik dit dus never nooit niet proberen, maar vandaag maakte ik ‘m, proefde ik ‘m en verslond ik ‘m.
Mix alle ingrediënten in een kleine kom en doe de olijven, in stukjes gesneden, erdoorheen.
Vet een kleine ovenschaal (zo'n ramekin, voor soufflés) in of gebruik een non-stick spray, zodat je het olijventaartje later makkelijk eruit kunt halen. Doe hier het beslag in.
Bak zo'n 20 minuten in de oven, tot goudbruin, gerezen en gaar.
Psychologie, sporten, koken en bakken, dat zijn mijn grote passies. Dat is ook wat je hier zult terugvinden op Freud and Fries en waar ik steeds iets leuks over probeer te schrijven. Ik hoop jou te kunnen inspireren, niet alleen om ook de keuken in te duiken, maar ook om het beste uit jezelf te halen. Heb je een vraag, stel die dan hier. En nog meer over mij? Dat lees je hier.
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies.
Bekijk het volgende voor meer informatie, inclusief hoe je deze verwijdert of blokkeert:
Ons cookiebeleid
Social
Follow me on: